Op een regenachtige donderdagavond stond voor Bredevoort de uitwedstrijd naar Meddo op het programma. In de competitie is dit de eerste keer dat de beide teams elkaar treffen, in de beker won Bredevoort in een spectaculair duel met 5-4. Momenteel doet Meddo leuk bovenin mee in 5B, Bredevoort doet het wat minder. Een lastig duel werd dus verwacht.
Bredevoort kwam scherp uit de kleedkamers en kreeg al vroeg in de wedstrijd via de snelle Sven Aalbers een kansje. Meddo zocht veelal naar de behendige buitenspelers, deze zochten met scherp indraaiende voorzetten naar de lange spits of diepgaande middenvelders. Ondanks dat dit er regelmatig erg gevaarlijk uitzag, kon Ruben Anvelink deze pogingen zonder al te veel moeite pakken. Het echte gevaar zat hem in de corners, deze werden panklaar op het hoofd van de lange, kopsterke spelers gelegd. Gelukkig voor Bredevoort konden deze mogelijkheden tegengehouden worden. Het was Bredevoort dat op voorsprong kwam, Rutger Hoefman bleek goed op te letten en reageerde attent op een bal tussen de verdediging en de keeper van Meddo. Rutger omspeelde de keeper en schoof kalmpjes binnen. Met een 0-1 stand werden de kleedkamers opgezocht.
Het veld werd niet meer betreden. Gedurende de eerste helft was er al gedoe met de verlichting van het veld; aan, uit, deels aan, deels uit. Eén van de masten bleek niet goed te werken dus besloot de scheids dat de tweede helft niet gespeeld kon worden. Opmerkelijk dat de vorige doordeweekse uitwedstrijd (twee weken geleden) in Barchem exact hetzelfde gebeurde. Peter R. de Vries zei ooit: ‘Als iets één keer gebeurt, is dat een incident. Als het in korte tijd twee keer plaatsvindt, is dat wel -heel erg toevallig.’